PROLOG

Cierpienie jest ogniem, w którym hartuje się nasza dusza. 

Józef Bułatowicz

02.05.1998r

Pustka; słowo, opisujące uczucia uczestników bitwy o Hogwart kończącej drugą wojnę czarodziejów. Ale czy można czuć pustkę? Czy można nie czuć żadnych emocji? Można…

Hermiona Granger siedziała samotnie na skraju zakazanego lasu i wpatrywała się w taflę wody hogwardzkiego jeziora. Nie płakała; była całkiem spokojna. Nie dopuszczała do siebie żadnym uczuć, choć wiedziała, że ta chwila nie będzie trwać wiecznie. Wiedziała, że czeka ją teraz bardzo trudny czas, ale ona sobie poradzi i w końcu będzie szczęśliwa. 

W Malfoy Manor w salonie siedziała rodzina Malfoy’ów; Lucjusz, Draco i Narcyza. Naprzeciwko nich stało tuzin aurorów z wyciągniętymi różdżkami. W najbliższym czasie cała rodzina miała zostać rozdzielona, a ich przyszłość zależała od obcych ludzi. Draco, ze obojętnością patrzył przed siebie. Myślami wydawał się być daleko. Nie czuł strachu, odczuwał wręcz nikłą radość, że może w końcu skończy się jego piekło.

Świat czarodziejów odżył. Mimo bólu straty, jaki każdy odczuwał ludzie byli szczęśliwi i wolni. Cześć czarodziejów, przez długi czas nie będzie potrafiła pogodzić się ze skutkami wojny, ale w końcu każdy znajdzie sposób, aby poradzić sobie z cierpieniem.

Przez najbliższy czas wielu młodych ludzi tak różnych od siebie, będzie skazanych na cierpienie i zagubienie. Aby podnieść się z kolan i zacząć żyć będą potrzebować silnych bodźców. W pojedynkę nie dadzą rady, jednak moc przyjaźni potrafi zdziałać cuda.